Görme engelli bireylerin çevrelerini algılamaları ve bilgi toplamaları sağlam kalan duyularına dayalı olmaktadır. Görme engelli bireyler dokunma duyularından geniş ölçüde yararlanmaktadırlar. Bu duyunun kullanılması ise bu bireylere uygun özel eğitim yöntemlerine dayalı olarak kazandırılması gerekmektedir. Görme engelli bireylerin çevreyi ve çevredeki uyaranları algılamada önemli olan bir diğer duyum organları işitmedir. İşitme duyusu bu bireylerin sosyal ilişkilerini sürdürmede önemlidir.
Ancak çevrede sürekli olarak sesli uyaranları bulmak her zaman mümkün değildir. O halde görme engelli bireylere götürülecek yaşantılarda sesli uyaranlara da yer vermek gerekmektedir. İnsanlarla iletişim kurmada kullanılan konuşma becerisine sahip olmaları da görme engelliler için bir avantaj gibi görülebilir. Görme engelli bireyler, tüm diğer engellilerde olduğu gibi bazen engellerinden bazen de toplumun anlayışsız tavrından dolayı engellerini daha fazla hissetmekte ve olumsuz yönde etkilenmektedir. Bu olumsuz etkilenmeyi en aza indirgemek veya bunlarla bas edebilme becerisini kazandırmak için küçük yastan itibaren eğitime alınmaları gelişimleri açısından önemlidir. Görme engeli doğal olarak bağımsız hareketi kısıtlamaktadır. Bunun göz önünde tutularak, eğitim programlarında yoğun olarak islenmesi ve mümkün olduğunca erken yaslarda başlanması gerekmektedir. Bu çocukların:
_ Kavramsal gelişimde ya da bilişsel yeteneklerde gecikme gözlenebilir.
_ Özellikle soyut düşünmeyi gerektiren becerilerde daha başarısız olabilirler.
_ Alan kavramını vermek güçtür. Alana ilişkin bilgiler daha çok dokunma duyumu aracılığıyla kazanılmaktadır.
_ Görme yetersizliğinden kaynaklanan eksiklikleri diğer duyu organlarını kullanarak telafi etmeye çalışırlar.
_ Dikkat yoğunlaştırma, ince ayrıntıları fark etme yetenekleri gelişmiştir.
_ Sosyal faaliyetlere ilgilidirler.
_ Müzikle yakından ilgilenirler.
_ Bedensel ve zihinsel gelişimlerinde farklılık yoktur.
_ Bağımsız hareket edebilme becerileri sınırlıdır.
_ Bunun için eğitim programları düzenlenirken bunlara dikkat emek gerekir.
Görme Engelli Çocuğun Sınıfta Değerlendirilmesi
Görme yetersizliği olan çocuklar öğrenirken nesnelere dokunur, nesnelerin çıkardığı sesleri dinler, koklar ve tatlarına bakar. Çocuğun öğrenebilmesi için dokunması, işitmesi, koklaması ve tat alması mutlaka faaliyete geçirilmelidir. Diğer duyu organlarını kullanarak, çocuğun yeni şeyler öğrenmesi mutlaka
cesaretlendirilmelidir. Görme yetersizliği olan çocuğun sınıfta olumsuz durumlarla karşılaşmaması, onun takılacağı ya da çarpabileceği eşyaların ve engellerin ayakaltından kaldırılmasını gereklidir. Çocuğun, kolayca eşyaların yerlerini bulmasına yardım edebilecek düzenlemeler de yapılabilir. Eğer çocuk az gören ise, oturma ve çalışması sırasında ışığın doğrudan gözüne gelmemesine ve ışığın kırılarak gözüne yansımasına özen gösterilmelidir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder